شیخاص!
 
 
دنیای یک شیخ خاص
 

به نام او که هر ساعت، حسنی دگر دارد: کلُّ یومٍ هو فی شاءن. رحمن:29. هر لحظه به شکلی بت عیّار برآمد. مولانا. میگن: نو آر که نو را حلاوتی دگر است. سعدی‌گفتنی: حتی اگر سخنی، دلبند و شیرین بُود، چو یک بار گفتی، مگو باز پس! تکرارش نکن؛ که حلوا، چو خوردند یک بار، بس! جوک، دست اولش خوبه. بعضیا به قول قرآن به نقل «اساطیر الاوّلین» می‌پردازند: حکایات کهنه و نخ‌نماشده. انعام:25. آذریها در طعنه به اینجور آدما میگن: طرف «کوینه خرمن سویوری»: خرمنِ گندم‌جداشده رو داره دوباره باد میده. تحصیلِ حاصل! هین سخن تازه بگو! شکل دگر خندیدن را بیازما. مولوی. «رابرت فراست» شاعر اِمریکایی میگه: اگر در جنگل در برابر دو تا راه قرار بگیرم، راه پانخورده رو میرم؛ چون برام تازه و بدیعه. منحصر به فردبودن ارزشه؛ حتی در نامگذاری اولاد. حضرت حق در مقطعی که میخواد به جناب زکریّا - که درود حق بر او - وعدهء تولد فرزندی رو بده، میگه: اسم نوزادت یحیاست و «لم نجعل لهُ من قبلُ سمیّا» هیچکس قبلش این اسمو نداشته. مریم:7. پیداست بی‌همتابودنِ نام خودش یک امتیازه. برو بالاتر. بی‌بدیل بودن جایگاه و موقعیت؛ چه مادّی چه معنوی، ارزشه. لذا سلیمان نبی علیه السلام میگه: خدایا! به من سلطنتی بده که: لاینبغی لاحدٍ من بعدی. ص:35. مختصّ خودم باشه. بی‌رقیب و بی‌منازع... علی علیه السلام هم در دعای کمیل به خدا میگه: دوست دارم: «اقربَهم منزلةً منک» باشم (به فتح باء) دارای نردیکترین جایگاه به تو. پس انحصارطلبی یا نوجویی، یه جاهایی خوبه. جالبه انسان بعد از مرگ، به گزارش قرآن، تمنای بازگشت به دنیا میکنه؛ اما به نیّت نوگرایی. چطو؟ میگه: ربّنا اخرجنا: خدایا برم گردون. نعمل صالحا" غیرَ الذی کنا نعمل. فاطر: 3. اگر کلمهء «غیر» رو به رغم ترجمهء مشهور و از قضا با یک نیّت نوگرایانه، صفتِ کلمهء صالح درنظر بگیریم، معناش اینه: خدایا! من تنوع‌طلبم. در دنیا که بودم، مثلا از راه طب، رهپوی تو بودم. ربّ ارجعونی! برم گردون این بار میخوام از راه نجوم، رهجوی تو باشم. میخوام اعمال نیک جدیدی انجام بدم؛ غیر از اونایی که در کارنامه‌م هست. البته درخواستش اجابت نمیشه. میگن تو به قدر کافی در دنیا زیستی و بابت بدهکاری و بدکاری و ظلمِ به خویش باید مجازات بشی. صالحاتِ تازه پیشکش! در عین حال این فرد اونجا نوجوئیش گل میکنه و ثابت میکنه انسان ذاتا" تکرارگریز است. نمیخواد خرمن کهنه باد بده. معتقده به قول حافظ باید طرحی نو در انداخت؛ چون لکلّ جدیدٍ لذّة. نو آر که نو را حلاوتی دگر است. عرضم تمام!

 |+| نوشته شده در  یکشنبه شانزدهم فروردین ۱۳۹۴ساعت 23:5  توسط شیخ 02537832100  | 
 |+| نوشته شده در  پنجشنبه ششم فروردین ۱۳۹۴ساعت 20:49  توسط شیخ 02537832100  | 
مصاحبهء صوتی با بنده در برنامهء شبستان، رادیو معارف، ساعت یازده شب 30 اسفند 93 (حدود 3 ساعت قبل از سال تحویل): دریافت لینک صوتی از سایت رادیو معارف: اینجا

 |+| نوشته شده در  یکشنبه دوم فروردین ۱۳۹۴ساعت 23:15  توسط شیخ 02537832100  | 
  بالا